De afgelopen jaren hebben wij in Nederland meer kinderen een diagnose voor een psychiatrische stoornis gegeven dan ooit tevoren[1]. In de huidige veranderende tijdgeest komt een groep kinderen met bepaalde eigenschappen en gedragingen klaarblijkelijk steeds meer in de problemen.
- De vraag is alleen; ligt dat aan deze kinderen of aan onze maatschappij?
Dat vergt een kritische blik naar onszelf als opvoeders, hulpverleners, en beleidsmakers. Het doel van opvoeding, onderwijs en jeugdzorg is om elk uniek kind te helpen, optimaal te participeren in deze maatschappij. We hebben een nieuw bewustzijn nodig bij individuele ouders, leerkrachten, docenten en jeugdhulpverleners, gebaseerd op de vraag:
- 'Wat heeft een kind nodig?' en niet 'Wat mankeert een kind?'
Nieuw beleid van de overheid in de vorm van het Passend Onderwijs en een nieuwe Jeugdwet met decentralisatie van de Jeugdzorg lijkt een stap in de goede richting, maar is niet voldoende. Het ontzorgen en ontlabelen mag voor de overheid geen excuus zijn voor onverantwoordelijke bezuinigingen op de Jeugdzorg.
- 'Geen label' betekent niet dat er geen zorg nodig is!
Graag dragen wij daaraan zelf een bescheiden steentje bij en bieden wij met deze website informatie en ondersteuning aan ouders die misschien een moeilijke tijd ervaren in de omgang met hun kinderen, aan leerkrachten, docenten of hulpverleners die mogelijk niet goed weten hoe zij met specifiek gedrag van kinderen kunnen omgaan en aan de overheid en de jeugdzorg, die te maken krijgen met nieuw beleid en zware bezuinigingen.
