Gun kinderen hun eigen label!

#eigenlabel

De campagne ‘Gun kinderen hun eigen label!’ is een initiatief van de Nationale Academie voor Media & Maatschappij,
navmmeen idealistisch instituut dat zich richt op het onderzoeken en analyseren van mediaontwikkelingen en de consequenties voor onze maatschappij.

Voor meer informatie over de Academie, zie http://www.mediaenmaatschappij.nl/index.php/academie/academie

De campagne kwam tot stand in samenwerking met:

vanheuleProf. Dr. Stijn Vanheule

Faculteit Psychologie & Pedagogische Wetenschappen
Vakgroep Psychoanalyse en Raadplegingspsychologie
Universiteit Gent

Auteur van de blog http://stijnvanheule.psychoanalysis.be/

Een pleidooi voor functiegerichte diagnostiek

Auteur van 'Diagnose en de DSM: een kritisch onderzoek' (Palgrave, 2014) 

Auteur van het onderwerp van Psychose: A Lacaniaans perspectief (Palgrave, 2011)

Hoogleraar Psychoanalyse en klinische psychodiagnostiek aan de Universiteit Gent sinds 2006. Klinisch psycholoog en psychoanalyticus.
Lid van de Nieuwe Lacaniaanse School voor Psychoanalyse en van de World Association of Psychoanalysis. 
Associate Editor van Psychologie en Psychotherapie: theorie, onderzoek en praktijk. 
Associate Editor van Frontiers in Psychoanalyse en Neuropsychoanalysis.

Prof. Dr. G.C.G. (Trudy) Dehue

Hoogleraar Wetenschapstheorie en wetenschapsgeschiedenis

trudydehue

Auteur van ‘Betere Mensen, over gezondheid als keuze en koopwaar’, Uitgeverij Augustus, 2014
ISBN 978 90 450 2557 5

Trudy Dehue (1951) studeerde af in de psychologie (1983) en de filosofie (1985). Eerder werkte ze met een hbo-diploma in de kinder- en jeugdpsychiatrie. in 1990 promoveerde ze (cum laude) op een proefschrift over historische veranderingen in de betekenis van het begrip 'wetenschap' in de psychologie. Dit proefschrift verscheen als boek bij Van Gennep en in bewerkte en vertaalde vorm ook bij Cambridge University Press (1995).

beteremensenHaar meest spraakmakende publicatie is De depressie-epidemie. Over de plicht het lot in eigen hand te nemen(Amsterdam: Uitgeverij Augustus, 2008) Daarin onderzoekt ze de veranderende betekenis van het begrip 'depressie' en de individuele zowel als maatschappelijke consequenties daarvan. Dit boek ontving de NWO Eurekaprijs 2009 en in hetzelfde jaar was Dehue zomergast bij het VPRO-programma Zomergasten. NRC Handelsblad koos De Depressie-epidemie in 2010 als een van de 15 beste werken uit de internationale nonfictie van het eerste decennium van de 21ste eeuw. In 2011 werd Dehue benoemd tot officier in de orde van Oranja Nassau vanwege haar wetenschappelijke verdiensten en bijdragen aan het maatschappelijke debat. 

Trudy Dehue is lid van een geïnspireerde en betrokken onderzoeksgroep in de wetenschapstheorie en depressiewetenschapsgeschiedenis van de psychologie (T&G) met prof dr Douwe Draaisma, dr Maarten Derksen en dr Stephan Schleim als stafleden, en Berend Verhoeff. Hilde Tjeerdema en Felix Schirmann als promovendi. 
Vincent Ho is een buitenpromendus bij Dehue en voormalige promovendi zijn onder andere Sarah de Rijcke, Jonna Brenninkmeijer, Yvette Bartholomée, Gérôme Friesen, Stefan Petri en Erik Faas.

Dr. Bruno Vanobbergen

Kinderrechtencommissaris België

www.kinderrechtencommissariaat.nl 

brunoIn 2003 behaalde Vanobbergen het diploma van doctor in de pedagogische wetenschappen met het proefschrift "Geen Kinderspel. Een pedagogische analyse van de vertogen over de commercialisering van de leefwereld van kinderen". Sinds september 2003 is hij assistent aan de vakgroep pedagogiek van de Universiteit Gent. In de periode 2006-2007 was hij docent interculturele pedagogiek aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Het commissariaat werd opgericht door het Vlaams Parlement, bij decreet in 1997. Bedoeling was het publiek vertrouwd te maken met het internationaal verdrag van de kinderrechten, als ook het toezicht op de naleving.

kindvanonzedromen
Auteur van boek Het kind van onze dromen
 
Hét kind bestaat niet. En toch worden we elke keer opnieuw aangetrokken door de idee van het gemiddelde kind.
Statistieken, percentielen, ontwikkelingsschema's ... het zijn de instrumenten bij uitstek waarmee we kinderen vandaag in kaart brengen. Interessanter dan te focussen op het gemiddelde, is om aandacht te besteden aan de veelheid aan beelden van kinderen die er vandaag bestaan.


Prof. Dr. F. (Frits) Boer

Emeritus hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie at AMC, University of Amsterdam

Frits Boer is als kinder- en jeugdpsychiater werkzaam geweest in de Zaanstreek (Medisch Opvoedkundig Bureau; 1976-1982), Oegstgeest (Curium; 1982 – 2001) en Amsterdam (AMC & de Bascule; 2001-2009).

kompas

In Amsterdam was hij hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie, met speciale belangstelling voor angststoornissen (waaronder de dwangstoornis en trauma gerelateerde stoornissen), depressie, somatoforme stoornissen en slaapstoornissen. Ook heeft hij onderzoek gedaan naar gezinsrelaties, vooral die tussen broers en zussen. Hij is sinds 1 december 2009 met emeritaat.

Hij is auteur van talrijke wetenschappelijke artikelen en boeken, zoals Angst bij kinderen, Slaapproblemen bij kinderen en Broers en zussen van speciale en gewone kinderen (Houten: Lannoo Campus, 2011/2012).

Het onlangs uitgebrachte boek Kompas kinder- en jeugdpsychiatrie voor de jeugdzorg, POH-GGZ, Basis-GGZ, jeugdgezondheidszorg en het onderwijs is ook geschikt voor opvoeders.

Frits Boer is niet alleen bang voor te snel toekennen van een diagnose, maar ook voor het omgekeerde. Voor kinderen met ernstige psychische stoornissen is een goed gestelde diagnose de beste garantie dat zij de hulp krijgen die hen toekomt. Zie: Een kind is een kind, niet zijn diagnose. 

E.A. (Noor) Landsmeer-Bekernoorlandsmeer

Kinderarts Psychotraumacentrum GGZ Kinderen en Jeugd Rivierduinen.
Lid commissie pleitbezorging voor het kind van de Nederlandse Vereniging voor kindergeneeskunde.

Dr. Laura Batstra

psyOnderzoeker en Docent Orthopedagogiek aan de Rijksuniversiteit Groningen

Auteur van ‘Hoe voorkom je ADHD? Door de diagnose niet te stellen’ – 2012
Uitgeverij Nieuwezijds, Amsterdam
ISBN 978 90 5712 344 3

Laura Batstra (1973) studeerde in 1997 (cum laude) af in de Psychologie (richtingen: Klinische Psychologie, Sociale Psycholgie, Arbeids- Organisatie en Personeelspsychologie). Daarna werkte ze in het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) aan verschillende projecten op het gebied van de indirecte voorkomadhdpatiëntenzorg en als deeltijd promovendus bij de afdeling Sociale Psychiatrie. In 2004 promoveerde zij op het proefschrift "Difficult birth, difficult life?". Begin 2006 maakte Laura de overstap naar de praktijk, waar ze als behandelend psycholoog werkte in een instelling voor Kinder- en Jeugd Psychiatrie. Sinds juni 2010 werkt Laura weer als onderzoeker en docent bij de afdeling Orthopedagogiek van de Rijksuniversiteit Groningen. 

 

 

 

Een nieuwe generatie van moeilijke kinderen?

Het aantal kinderen in Nederland met een officiële diagnose voor een psychiatrische stoornis is in de laatste jaren explosief gestegen[1]. Denk aan diagnoses voor ADHD, PDD-NOS, Anti-Sociaal, Manisch-depressief, ADD, Borderline, Bipolair en nog vele andere stoornissen.

  • De vraag is: Zegt dat iets over onze kinderen of over onze maatschappij?

Betekent het dat onze kinderen moeilijker geworden zijn? Of dat zij het in deze tijd en maatschappij moeilijker hebben om tot hun recht te komen en goed te kunnen participeren? De vraag is dan; is dat erg, hoe komt dat en wat kunnen wij daar aan doen?


[1] http://www.gezondheidsraad.nl/nl/taak-werkwijze/werkterrein/optimale-gezondheidszorg/participatie-van-jongeren-met-psychische

Een diagnose mag een kind niet belemmeren

Wanneer een diagnose een kind verder helpt en belemmeringen oplost, dan kan niemand daar iets op tegen hebben. Maar wanneer een diagnose juist belemmeringen veroorzaakt, waardoor een kind niet goed kan participeren in onze samenleving, dan lijkt het niet verstandig te vroeg, te snel en te hard een uitsluitend medische diagnose te geven.

Er kleeft namelijk een aantal belangrijke nadelen aan het ‘bestempelen’ van kinderen met een psychiatrische diagnose. Klik hier voor een schets van deze nadelen. 

Kinderen leven in veranderende tijdgeest

Hoe komt het nu dat we in deze tijd zo’n enorme toename van kinderen met psychiatrische diagnoses zien? Dat is een complexe vraag omdat veel factoren daar invloed op hebben. Denk aan veranderende opvoedstijlen, onderwijssystemen, overheidsbeleid, visies vanuit de wetenschap, nieuwe media-ontwikkelingen en een actieve farmaceutische industrie.

Toch is het wel belangrijk je daar enigszins in te verdiepen, zodat je meer inzicht krijgt in alle krachten die meespelen in dit veld. Klik hier voor een beschrijving van de oorzaken.