Publiciteit

artikellabel De manier waarop we het intelligentieniveau en het leervermogenvan kinderen testen is nu heel erg op resultaat gericht, op bepaalde vaardigheden. Maar eigenlijk kun je dat niet meten: het is er of het is er niet’, meent gezins- en opvoedcoach Liesbeth Hop, gespecialiseerdin jeugd. ‘Je kunt het bijschaven of bijtrainen. Jammer dat niet wordt gekeken naar originaliteit, creativiteit, empathie of goed met klantenkunnen omgaan’, zet ze vraagtekens bij ons onderwijssysteem, dat volgens haar te veel op excellentie is gericht.

Klik hier voor het artikel

Een erepodium voor eigenheid.

Over opvoeden en oordelen en het nut van vervelen.

Doordat het beschrijvingen van verschillende combinaties van gedrag zijn, waarin eigenlijk iedereen zich wel kan herkennen. zo zou je kunnen zeggen dat ik autistische trekjes heb, want als ik iets in mijn hoofd heb moet het zo gebeuren. Daar ben ik met geen mogelijkheid vanaf te brengen.

Nu heb ik gelukking collega's die me daarin blindelings volgen. Maar ik heb jaren voor een baas proberen te werken die niets kon met mijn eigenzinnigheid. Wat ik daarmee wil zeggen is dat de norm zo verkrampt is geworden dat er ondertussen meer kinderen 'anders zijn' dan gemiddeld. Anders zijn is eigenlijk heel gewoon geworden."

Klik hier voor het interview.

"We zijn volledig doorgeslagen in vastleggen, meten en categoriseren'

Het aantal kinderen in Nederland met een psyschisch label is de afgelopen jaren enorm gestegen. Jeugd- en gezinscoach Liesbeth Hop liet vorig jaar met de campagne 'Gun kinderen hun eigen label' een tegengeluid horen. Onlangs bracht zij een boek uit onder dezelfde titel. 'Laten we kijken naar wie onze kinderen zijn, en niet naar wat ze mankeren. Gun ze hun eigen label'. November 2015.

Klik hier voor het interview pagina 1 in PDF

Klik hier voor het interview pagina 2 in PDF

Is het niet mooi dat alle kinderen op elkaar lijken maar toch ook allemaal anders zijn? Het maakt het werken met kinderen in ieder geval heel boeiend! Toch staat de diversiteit onder kinderen onder druk.

Artikel Kinderwijz september 2015

Er is een mooie bijdrage van Liesbeth Hop. Zij vertelt in haar artikel dat het mooi is dat alle kinderen op elkaar lijken maar toch ook allemaal anders zijn. Het maakt het werken met kinderen in ieder geval heel boeiend! Toch staat de diversiteit onder kinderen onder druk. Het blijkt dat wij in deze tijdgeest graag willen dat kinderen voldoen aan de geldende norm, en we worden erg onzeker als dat niet het geval is. De charme van het ‘anders zijn’ lijkt bijna geheel te zijn verdwenen in een maatschappij waarin alles wordt gemeten en vergeleken. Het levert kinderen al snel een label op, waardoor hun eigenheid naar de achtergrond verdwijnt. Hoe zorgen wij dat onze kinderen toch worden wie zij zijn?

Klik op de afbeelding om het vergroot te openen.

U kunt ook de uitgave van Kinderwijz hier bestellen.

Te veel kinderen krijgen ten onrechte 'een medisch etiket' opgeplakt, omdat ze te druk zijn, te veel in zichzelf gekeerd of niet kunnen meekomen in de klas. Dat concludeert opvoedcoach Liesbeth Hop in haar boek Gun kinderen hun eigen label, dat vandaag verschijnt. Ze geeft ouders tips om weg te blijven van diagnoses. 'Laat een kind zichzelf zijn.'

ELLEN VAN GAALEN

Artikel AD 29 september 2015

Op 11-jarige leeftijd kreeg de zoon van Yvonne van Riemsdijk uit Koedijk zijn diagnose: adhd, gilles-de-la-tourette, een vorm van autisme en een licht verstandelijke beperking. ,,Ik schrok toen ik die hele lijst hoorde. Het was een klap in mijn gezicht,'' vertelt ze nu, jaren later. Toch was deze moeder ook opgelucht. Het lag niet aan haar dat haar zoon anders was. ,,Als moeder ben je altijd bang dat het aan jou ligt.''

Haar zoon was druk, kon niet stilzitten. In de klas zette hij de boel soms op stelten. Kinderen wilden niet altijd met hem spelen, omdat hij het spel verpestte. ,,Hij was erg ongeduldig, kon zich slecht concentreren,'' vertelt Van Riemsdijk.

Naarmate de jongen ouder werd, kreeg hij tics, werd somber en angstig. ,,We trokken het niet meer.'' Van Riemsdijk kwam in het medische circuit terecht. Haar zoon werd maandenlang opgenomen. De artsen voorspelden een toekomst zonder werk, zonder zelfstandige woning, zonder echte vrienden.

Na dat eerste gevoel van opluchting volgde het ongeloof. ,,Ik zag veel meer potentie in mijn zoon. Dat kon er alleen niet uit komen door alle problemen in ons gezin.'' Ze nam een drastisch besluit: haar zoon mocht niets weten van de diagnoses. ,,Een kind dat weet dat hij van alles mankeert, gaat zich daarnaar gedragen. Dan komt er zeker niet uit wat er in zit.''

Opvoedcoach Liesbeth Hop ziet tal van kinderen met een medisch label vastlopen. ,,Kijk, daar heb je die adhd'er weer of die autist.'' Veel te veel kinderen krijgen een medisch etiket, betoogt ze. Ze roept ouders op niet te snel naar een medisch specialist te rennen, maar eerst te zoeken naar manieren om het kind beter te laten gedijen. ,,Zie de positieve kanten van je zoon of dochter en benadruk die.''

Klik op de afbeelding om het vergroot te openen.

U kunt ook het gehele artikel, gratis na aanmelding op Blendle lezen.

Een te druk kind heeft ADHD, een te stil is autistisch? Stop met elk kind een stempel geven, zegt gezinscoach Liesbeth Hop bij soep en sap. Ze begon een campagne tegen labelen.

NRC artikel van 4 oktober 2015.

Even vingers opsteken. Welke ouder heeft een kind met ‘iets’? ADHD, PDD-NOS, ASS, ADD of een stoornis met een andere naam? Heeft uw kind op de basisschool al bijles? Wiens kind slikt er Ritalin of Concerta? Iemand met een kind over wie de school (of de leesmoeder, uw vrienden, uzelf) ‘twijfels’ heeft?

Grote kans dat u met uw vinger omhoog zit. En anders heeft u vast wel van die onrustbarende cijfers voorbij zien komen. De afgelopen tien jaar: twee keer zoveel basisscholieren die extra hulp nodig hebben, vier keer zo veel middelbare scholieren met een rugzakje (extra geld voor extra hulp). Bijna een miljoen kinderen tussen de 4 en 18 gebruikt medicijnen voor hun leer- of gedragsstoornis, 125.000 daarvan zijn aan de Ritalin, en dat alleen al is 4,5 procent van de Nederlandse jeugd.

Liesbeth Hop (52) hoorde en zag die cijfers ook. En in haar praktijk (ze is opvoedcoach) zag ze de tragiek achter de getallen; onzekere ouders, ongelukkige kinderen. Bij haar riep het de vraag op die bij veel mensen sluimert. Hoe kán het? Waarom is er met zoveel kinderen iets mis? Ligt dat aan de kinderen? De ouders? Het onderwijs? De hele samenleving soms?

Klik op de afbeelding om het vergroot te openen.

U kunt ook het gehele artikel, gratis na aanmelding op Blendle lezen.

‘We hebben een soort beeld gecreëerd van het ideale kind. Een kind dat altijd vrolijk is en door het leven huppelt. Als dit niet het geval is dan denken we dat er gelijk iets aan de hand is en plakken we er een label op. Ik vind dat een zorgelijke ontwikkeling.’

Dat zegt opvoedcoach Liesbeth Hop in Dit is de Dag.

Ze bezocht afgelopen week de succesvolle animatiefilm Inside Out. Een film over de binnenwereld van een 11-jarig meisje. In de film zie je wat er in het hoofd van het meisje omgaat en worden emoties uitgebeeld in animatiefiguurtjes.

Klik hier om de uitzending terug te luisteren.

Binnenkort verschijnt de nieuwe versie van het Nederlandse Opvoedingscanon dat voor het eerst werd gepresenteerd in februari 2010.

De canon belicht 51 thema’s, waaronder seksualiteit, de rol van vaders in de opvoeding („Leer je zoon respect te hebben voor vrouwen en voor zichzelf”) en de omgang met moderne media („Laat kinderen niet gamen voor het slapen gaan”).

Liesbeth Hop werd uitgenodigd om hoofdstuk 50 over ‘Mediawijsheid’ te verzorgen. De opvoedingscanon is een initiatief van René Diekstra, lector jeugd en opvoeding aan de Haagse Hogeschool, in samenwerking met Gemeente Den Haag en Uitgeverij Bert Bakker.

Zie voor het hoofdstuk dat geschreven werd door Liesbeth Hop: Hoofdstuk 50: http://www.opvoedingscanon.nl/opvoedingscanon.php

Opvoedkanon

Het is typisch iets van deze tijd, al die kinderen met ADHD, dyslexie of een stoornis in het autistisch spectrum ! Tenminste, er zijn mensen die dat vinden. Hebben zij gelijk of zijner simpelweg meer mogelijkheden om kinderen met 'afwijkend' gedrag te testen? Vier vrouwen, vier meningen. 01-05-2015.

Liesbeth Hop is als opvoeddeskundige gevraagd deel te nemen aan het forum.

Klik op de afbeelding om het artikel te lezen.

ADHD, autisme, PDD-NOS. Bijna elk kind heeft tegenwoordig wel iets. Hoe komt dat en is dat wel goed? Gezinscoach Liesbeth (51) begon een campagne: Gun kinderen hun eigen label. "Door een kind te labelen, wordt hij 'afwijkend' en dus 'niet normaal'."

'Een kind is meer dan alleen dat stempel'

Klik hier voor het artikel. (24-10-2014)

De kans is groot dat er bij u thuis of in uw naaste omgeving een kind rondloopt met een medisch label: ADHD, asperger of dyslexie. Zonder zo'n label lijk je er bijna niet meer bij te horen tegenwoordig. Nog nooit was het aantal kinderen met een psychiatrische stoornis zo groot. Maar is zo'n label wel goed voor een kind? Vandaag begint een campagne om het strooien met labels tegen te gaan.

Klik hieronder op de afbeelding om de uitzending te bekijken.

We zijn te ver doorgeschoten in het labelen van kinderen. Dat zegt Liesbeth Hop, één van de voortrekkers van de vandaag gestarte campagne ‘Gun kinderen hun eigen label’. Volgens de initiatiefnemers krijgen veel te veel kinderen stempels als adhd en autisme opgedrukt wat hen onnodig stereotypeert. (09-09-2014).

Klik op de afbeelding hieronder om terug te luisteren.

Veel vaders en moeders hebben het gevoel als ouders te falen, terwijl het met de meeste kinderen toch redelijk goed gaat. Vanwaar die onzekerheid? Staan ze te veel alleen in onze cultuur? Krijgen ze te makkelijk overal de schuld van? Of durven ze hun kinderen niet meer te nemen zoals ze zijn? (13-09-2014)

Klik hier voor het artikel.

Steeds meer kinderen krijgen een psychiatrische diagnose *(denk aan ADHD). De onlangs gestarte campagne Gun Kinderen Hun Eigen Label! wil meer aandacht voor de eigenheid van kinderen.

Stelling: We plaatsen kinderen te snel in een hokje ja/nee (19-09-2014)

Klik hier voor het artikel

Een onrustig kind krijgt al snel het label adhd. Een nieuwe campagne wil de aandacht verschuiven van mankement naar behoeften en mogelijkheden van een kind. 'Een label hoort aan een koffer, niet aan een kind.' (16-09-2014)

paroollabel

Klik hier voor pagina 1 (PDF)

Klik hier voor pagina 2 (PDF)

Klik hier voor pagina 3 (PDF)

Rugzakjes. We zijn doorgeslagen in het 'labelen' van onze kinderen. Dat is zorgelijk, want een diagnose als ADD of autisme richt soms meer schade aan dan dat het iets oplost. (10-10-2014).

Klik op de afbeelding hieronder om deze als PDF te downloaden.

Zonder dat we het in de gaten hebben, slaan we door in het ‘labelen’ van onze kinderen. En dat is zorgwekkender dan je denkt. Want voordat je het weet, krijgt je kind een diagnose die de situatie er niet beter op maakt.

Voor de onlangs gelanceerde campagne 'Gun kinderen hun eigen label' is een filmpje gemaakt van kinderen waarbij om de beurt een sticker op de rug wordt geplakt met een diagnose. Nadat elk kind een label heeft gekregen, gebeurt er iets geheel onverwachts. De jongens en meisjes draaien zich om de beurt om en tonen hun 'eigen' label. Zo staat er op de voorkant van het shirt van het kind met borderliner 'uitvinder' en verandert het kind met de label asperger plots in een 'activist'. (10-09-2014).