De raad vindt het belangrijk dat het accent in de jeugdzorg ligt op de vraag welke hulp en maatschappelijke arrangementen nodig zijn voor participatie van jongeren die een beroep doen op zorg en ondersteuning. Zo kan worden voorkomen dat de medische benadering de eerste op enige stap in het hulptraject vormt.
De gezondheidsraad pleit voor de zogeheten Rehabiliteitsbenadering (IRB), gericht op participatie in verschillende maatschappelijke domeinen, denk aan de school en voor de Individuele Plaatsing en Steun (IPS) methode, die gericht is op het vinden van betaald werk.
Meten met participatie uitkomstmaten
De raad vindt de nadruk op herstel en door de patiënt zelf gestelde participatiedoelen een waardevolle aanvulling op de meer op stoornissen en klachten gerichte geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Het verdient aanbeveling om in de GGZ meer gebruik te maken van participatie-uitkomstmaten.
Collectieve contextuele aanpak
Volgens de raad vraagt participatiebevordering niet alleen om de behandeling van individuele mensen, maar ook om geschikte begeleiding en arrangementen in de maatschappelijke sectoren waar de participatie moet plaatsvinden, denk aan het gezin, de school en het werk. Dat betekent dat ook scholen, werkgevers en de overheid een bijdrage kunnen leveren. Zo is de benadering ‘Begeleid leren’ op scholen een goed initiatief, net als diverse vormen van coaching en de inclusieve arbeidsorganisatie.
Zie voor de rapporten:
Participatie van jongeren met psychische problemen, Gezondheidsraad, juli 2014
ADHD; Medicatie en maatschappij, Gezondheidsraad, juli 2014
http://www.gezondheidsraad.nl/nl/search/adhd%20en%20medicatie
